Jest to program pomocniczy dla symulatorów transportu lądowego. Obecnie brane są pod uwagę następujące symulatory:

• MaSzyna EU07-424 - symulator pojazdów kolejowych
• ATS - symulator tramwaju 105Na
• VirtualBus - symulator jazdy autobusem
• Loksim 3D - symulator pojazdów kolejowych
• Trancity - symulator autobusów, tramwajów i trolejbusów

Program ma spełniać następujące cztery funkcje:

Instalator Program potrafi pobierać skrypty instalacyjne i je interpretować. Za pomocą skryptów można zweryfikować obecność określonych plików, pobrać paczki z dodatkami z Internetu, wypakować je do odpowiednich katalogów, tworzyć lub modyfikować tekstowe pliki pomocnicze. W planach: uruchamianie plików poprawek, służących do naprawiania drobnych błędów i poprawiania zgodności dodatków.

Starter Program zawiera proste edytory umożliwiające zmianę parametrów startowych symulatora, jeśli nie da się ich wygodnie zmieniać z poziomu symulacji. Dotyczy to wyboru sterowanego pojazdu, parametrów pogody, modyfikacji rozmieszczenia pojazdów na scenerii. Można zweryfikować poprawność i kompletność plików scenerii. Dostępny jest również szczegółowy podgląd geometrii scenerii z ograniczonymi funkcjami edycyjnymi.

Edytor Jest to oddzielny moduł, posiadający własny format binarny zapisu scenerii. Edytor przeznaczony jest do budowy scenerii realistycznych i potrafi wykorzystywać internetowe źródła danych, takie jak mapy wektorowe UMP, ortofotomapy Geoportalu, dane wysokościowe SRTM. Możliwe jest wykorzystanie obiektów pomocniczych, takich jak:

• Linia kierunkowa - linia prosta do ustawiania innych obiektów równolegle do siebie (dróg, torów, linii zabudowy) oraz definiowania kierunków wtórnych, np. poprzez wstawianie zwrotnic definiujących kątem toru odchylonego wtórną linię kierunkową. Służy również do przeliczania łuków pomiędzy odcinkami prostymi.
• Niweleta - linia krzywoliniowa, składająca się na przemian z odcinków prostych równoległych do linii kierunkowych oraz łuków o określonych promieniach. Niweleta służy do określenia kilometrażu drogi lub toru kolejowego. Dzięki temu można umieszczać obiekty podając indeks kilometrażu (współrzędna T) oraz przesunięcie w poziomie i pionie od linii niwelety (współrzędne H i V). Obiekty umiejscowione współrzędnymi THV będą się przemieszczać w XYZ, jeśli niweleta zostanie przesunięta (np. przy wprowadzaniu poprawek do scenerii, związanych z uwzględnieniem bardziej dokładnych danych geograficznych).
• Przekrój poprzeczny - obiekt umieszczony w poprzek niwelety, definiujący punkty brzegu drogi lub torowiska, głębokość i szerokość rowu odwadniającego, skarpę nasypu lub wykopu, oraz połączenie z terenem. Wszystkie te punkty mają tę samą współrzędną T (kilometraż).

Zobacz film poniżej: Przejazd na trasie Głogów - Ścinawa - Wołów - Wrocław (w czterokrotnym przyspieszeniu). Film nagrany 31 grudnia 2011 przedstawia realistyczną scenerię powstającą razem z rozwojem edytora. Obejmuje ona już ponad 3000 km torów (w przeliczeniu na pojedynczy tor).

Zobacz dokumentację prac nad edytorem oraz scenerią "Legnica".

Zobacz film: Wrocław Główny - Wrocław Żerniki. Tory ułożone za pomocą edytora i wyeksportowane w formacie symulatora MaSzyna EU07-424 po dodaniu profilu pionowego. Realizacja w ciągu 10 dni. Zobacz też ukończony układ torów i semaforów na stacji Wrocław Główny, widziany w edytorze (rozdzielczość 2px/m).

Serwer ruchu [w planach] Po wczytaniu scenerii w formacie binarnym, program ma umieć przeprowadzić symulację ruchu pojazdów zgodnie z podanymi rozkładami jazdy. Pozycje pojazdów będą dostępne przez połączenie TCP/IP dla wielu użytkowników jednocześnie (multiplayer). Można będzie przejąć kontrolę nad pojazdem - wtedy prowadzenie pojazdu zgodnie z rozkładem przechodzi w gestię użytkownika. W przypadku utraty połączenia, program będzie próbował prowadzić pojazd dalej.

Serwer ruchu ma działać w sieci rozproszonej, dzięki podziałowi scenerii na komórki. Jedna komórka obejmuje obszar o średnicy około 16km, wydzielonych w taki sposób, że ruch pomiędzy sąsiednimi komórkami jest minimalny i ograniczony do głównych traktów. Symulator może ograniczyć przeliczanie ruchu na całej scenerii poprzez zalogowanie tylko do komórki, w której użytkownik prowadzi pojazd. Rozmiar komórek pozwala również na użycie liczb pojedynczej precyzji (float czterobajtowy), które w odległości 8km od środka układu współrzędnych generują błędy obliczeń rzędu 1mm (co powoduje losowe drgania).

Plany są takie, żeby siecią komórek objąć teren całej Polski. Przekształcenie współrzędnych geograficznych na współrzędne płaskie jest wykonane w układzie PUWG 1992. Zniekształcenia w tym układzie są rzędu -70cm/km w okolicy południka 19°E i maleją w miarę oddalania się od niego, a następnie rosną, osiągając +80cm/km na granicy z Ukrainą. Takie założenie pozwala użyć zdjęć lotniczych dostępnych na Geoportalu, bez potrzeby ich modyfikowania. Budowę komórki zaczynamy od określenia jej zasięgu i pobrania map wektorowych UMP oraz danych wysokościowych SRTM. Oczywiście są one dosyć niedokładne, z błędami rzędu 20m. Dlatego następnym etapem jest tworzenie linii kierunkowych i niwelet w edytorze, na podstawie zdjęć lotniczych oraz innych opracowań (np. dostępne są w Internecie plany przebudowy dróg). Można również wykorzystać własne pomiary. Docelowa dokładność to 20cm. Kolejnym etapem jest modelowanie obiektów charakterystycznych dla scenerii (z fototeksturami) albo dobieranie obiektów podobnych i umieszczanie ich w odpowiednich miejscach. Tak przygotowana komórka będzie mogła być eksportowana do plików danych specyficznych dla symulatora, z wykonaniem odpowiednich konwersji oraz z obcięciem obszarów niewidoczych z przewidywanej trasy przejazdu.