Sceneria/Quark/Mydelniczka
Spis treści
Historia
Sceneria Quark powstała w 2002 roku i była jednym z milowych kroków w rozwoju symulatora MaSzyna. Po wschodniej stronie tej scenerii umieszczona była mijanka o nazwie Mydelniczka (prawdopodobnie jest to połączenie nazw Mydlniki i Wieliczka). Oprócz dwóch torów mijanki w scenerii umieszczona była pozostałość toru dochodzącego do rampy. Prawie od początku były na niej semafory kształtowe, z czasem dodano powtarzacze świetlne na łuku od północy.
W 2008 roku powstała pierwsza koncepcja połączenia scenerii fikcyjnych, w której ze stacji Mydelniczka miał być wyprowadzony na wschód dodatkowy szlak jednotorowy, łączący do trasy Strzęsowiec – Karpice. W pierwotnym założeniu całość miała nie być zelektryfikowana, jednak pełna elektryfikacja Quarka została właśnie wykonana. W owym czasie scenerii z elektryfikacją nie było dużo, z kolei pojazdów spalinowych do prowadzenia było mało (SN61 i SM03), więc sieć trakcyjna przyjęła się na długo (w 2019 roku nadal jest).
W 2012 na scenerii Quark zostało wprowadzone nowe sterowanie ruchem, bazujące na zajętości torów stacyjnych oraz głowic. Ponieważ eksperyment ten się udał, a jednocześnie (ze względu na skomplikowanie) utknęły prace nad Linią 546, postanowiłem zrealizować coś prostszego, czyli utworzyć autonomiczną komórkę scenerii ze stacji Mydelniczka.
W lipcu 2016 nazewnictwo torów, rozjazdów i odcinków izolowanych zostało dostosowane do konwencji wprowadzonej na linii 61 i zgodnej z wytycznymi isdr.pl. Celem tej zmiany była próba eksportu scenerii do Train Driver 2, a także przymiarka do utworzenia analogicznego sterowania na stacjach na wschód od Lublińca.
W lutym 2017 zostały wprowadzone chyba już finalne poprawki w torach. Zamieniona została numeracja torów 2..5, ponieważ wcześniejsza nie odpowiadała kierunkowi naliczania kilometrażu. Wprowadzone zostały blokady liniowe z numerami torów, działające w oparciu o zliczanie pojazdów. Skorygowane są też napędy rozjazdów (wstawiane teraz na wysokości podstawy szyny).
Przebudowa
Szlak wychodzący z Mydelniczki na północ oraz nowy na wschód ma stanowić linię drugorzędną Dzierżawa – Czerwice – Mydelniczka – Wielki Kac Dolny – Wiliś. Z kolei szlak na południe (do Skwarek) stanie się linią miejscowego znaczenia.
Stacja została przebudowana na czterotorową, z piątym torem do rampy. Układ torów wzorowany jest na rzeczywistej stacji. Ze względu na wcześniejszą elektryfikację na linii północ-południe, druty są zawieszone tylko nad dwoma torami. Pozostałe tory, z których wyjazd w kierunku południowym możliwy jest tylko na wschodni szlak, pozostają bez drutu. Pozostawienie trakcji elektrycznej na dotychczasowych odcinkach umożliwi urozmaicenie obiegów EN57, obsługujących ruch pasażerski. Docelowo elektryfikacja zostanie usunięta, a stacja będzie dostępna tylko dla pojazdów spalinowych.
Numeracja i przeznaczenie torów
Tory 1, 2, 4 przeznaczone są do obsługi pociągów osobowych i tymczasowego postoju pociągów towarowych. Tor 3 przeznaczony jest do prac ładunkowych i chroniony jest wykolejnicami. Tor 5 dochodzi do rampy czołowej.
Numeracja rozjazdów, określenie rodzajów i typów rozjazdów
Wszystkie rozjazdy mają kąt 1:9 i promień 190m. Przy jeździe na tor zwrotny obowiązuje ograniczenie prędkości do 40km/h.
Odległości między osiami torów (rozstaw torów, szerokości międzytorzy)
Tory główne mają rozstaw 6m, co wynika z umieszczenia pomiędzy nimi jednokrawędziowych peronów wyspowych. Używane są krawędzie od strony budynku stacyjnego.
Minimalne długości użytecznych torów
Tor | Pomiędzy ukresami |
Pomiędzy semaforami |
Uwagi |
---|---|---|---|
4 | 617 m | 517 m | Peron 3 – 125 m |
2 | 617 m | 517 m | Peron 2 – 100 m |
1 | 698 m | 517 m | Peron 1 – 230 m; przed północnym ukresem jest przejazd |
3 | 741 m | 731* m | *Pomiędzy wykolejnicami |
3 | 480 m | 485* m | Do rozjazdu, przy budynku stacji |
3 | 159 m | Od rozjazdu do przejazdu | |
5 | 20 m | Przy rampie |
Sterowanie ruchem
Dla zautomatyzowania ruchu pociągów przez stację do torów zostały przypisane odcinki izolowane (obecne nazwy Myd_It#, gdzie # jest numerem toru albo nazwą semafora wjazdowego dla toru pomiędzy nim a głowicą). Zamiast izolowania pojedynczych rozjazdów zrobiona jest izolacja całych głowic (północnej i południowej, ewentualnie południową można by rozdzielić, co umożliwiłoby jednoczesny wjazd/wyjazd dwóch pociągów z tej strony). Taka organizacja izolacji jest zastosowana również na pozostałych stacjach scenerii Quark oraz w Tarniowo2. Wg stanu na luty 2017 wszystkie stacje oprócz Drożdżowni mają ujednolicone nazewnictwo izolacji ze scenerią "Linia 61" (standaryzacja nazewnictwa semaforów i rozjazdów wymaga dalszych prac).