Symulator/MaSzyna/Sieć trakcyjna
Poniższa strona zbiera ogólne uwagi w zakresie sieci trakcyjnej w symulatorze MaSzyna. W razie konieczności szczegółowego opisania poszczególnych zagadnień, tworzone będą odpowiednie podstrony.
Wg stanu na połowę 2022 roku nie spotkałem się z opisem zasad tworzenia sieci trakcyjnej do MaSzyny. Obietnice stworzenia "nowej sieci trakcyjnej" pamiętam datowane na 2006 rok i jakoś przez 16 lat niewiele się udało zrobić.
Spis treści
Współrzędne wstawienia mocowań
Pierwszym, co zaskakuje w sieci trakcyjnej do MaSzyny, jest kolejność parametrów, inna niż dla większości pozostałych obiektów wstawianych punktowo. O ile w większości plików INC jest linijka origin (p2) (p3) (p4), to mocowania sieci w scenery/tr/ mają origin (p1) (p2) (p3)... Ale! Nie dotyczy to wskaźników We!
Mocowania sieci są wstawiane na końcach przęseł, co ułatwia skojarzenie przęsła z mocowaniem, ale komplikuje zachowanie skrajni oraz składanie bardziej zaawansowanych konstrukcji z elementów składowych (np. spasowanie kotwy ze słupem).
Schemat nazewnictwa mocowań
Nazwy plików z scenery/tr/ wydają się zachowywać pewną konsekwencję nazewnictwa, aczkolwiek występują pewne wyjątki, zahaczające o brak zrozumienia konwencji.
Lewe albo prawe mocowanie
W edytorze RSF przyjęte zostało, że ruch kolejowy jest prawostronny, a że słupy przy dwóch torach znajdują się na zewnątrz torów, podstawowa pozycja słupa jest po prawej stronie (dodatniej) — z wysięgnikiem na lewą stronę (ujemną).
Mocowania z scenery/tr/ wydają się mieć wersję lewą oraz prawą, które różnią się jedynie dodaniem 180° do kąta obrotu. Dla słupów jest to oznaczone przez początek "P-" albo "L-", dla zwisów "P+" albo "L+", natomiast dla wysięgników mocowanych do nogi bramki "-L-" albo "-P-". Podział mocowań na lewe i prawe wydaje się absurdalny, można by zostawić jedynie prawe i zrezygnować z członu je odróżniającego (zwłaszcza występującego w 3 różnych wersjach).
Element pionowy mocowania
Są trzy główne kategorie:
- słupy, dzielone następnie na stalowe "STS" oraz betonowe "STB" (po którym następuje numer wersji słupa, np. "STB1"),
- zwisy oznaczone "zwis" (z numerem wersji oraz wysokością, np. "zwis1d" jest mocowany w dwóch miejscach bramki, a "zwis1k" tylko od jej dołu, "1" to numer wersji)
- mocowania do nogi bramki, słupów parasolowych oraz do innych zwisów, o nazwach rozpoczynanych od minusa, np. "-L-3D".
Wysięgnik mocowania może być nieznacznie wydłużony poprzez wstawienie kształtki metalowej nazywanej "konsolą", a oznaczonej nawiasem kwadratowym prawym, np. "L+zwis1d]-3K".
Kierunek odciągania
Podstawowa wersja dla plików z scenery/tr/ to "K" (w stronę słupa) oraz "D" (od słupa). Najczęściej występują razem z liczbą linii: "-3K" albo "-3D". Są też mocowania bez drążka odciągowego, oznaczone "-okK" albo "-okD", które wydają się niczym nie różnić.
Dodatkowym mocowaniem jest "[" (nawias kwadratowy lewy), w praktyce "-3[" albo "-3-[", będący odpowiednikiem mocowania "K", ale w postaci lin, a nie sztywnego wysięgnika. W edytorze RSF mocowanie takie może mieć dowolną długość (tzn. do 32m).
Na potrzeby edytora RSF wprowadzone zostały kolejne mocowania, dla skróconych przęseł naprężania: "J" ciągnący do słupa (jak "K") oraz "C" ciągnący od słupa (niczym "D") — mocowania te mają kształt pałąka przechodzącego ponad sąsiednim drutem jezdnym. Dodane zostały również trzy wersje mocowania stałego: "krK", "krS" i "krD" — jeśli tor jest prosty, a skrajne mocowania się różnią (jeden "K", a drugi "D"), to wystarczające jest zastosowanie "krS". Natomiast dla naprężań na łuku albo jeśli skrajne mocowania są takie same (oba "K" albo oba "D"), należy używać "krK" albo "krD", zależnie który układ bardziej pasuje.
Kotwienia
Kotwienia z naprężaczem mogą być na słupie – "STB1-kotwak-napr14", bez słupa — "-kotwap-napr14". Są też słupy kotwiące bez naprężacza — "STB1-kotwa".
Liczba linii w przęśle
W większości zamiast "2D" i "2K" jest używane "3D-p" i "3K-p" (chyba "3pD" też). Dla sieci płaskiej (bez liny nośnej) powinny być używane oznaczenia "1K" i "1D" (nie ma takich mocowań do MaSzyny).
Wysokość liny nośnej
Najczęściej podana jako "13" (130cm), np. w "p-sts1-3d13" albo "n" (oznaczające 80cm) w "-3dn1". Domyślnie jest 165cm albo 170cm (modele są różnie zrobione). Wysokości poszczególnych mocowań zostały zapisane w pliku o-eu07/ince1.dbf (w ramach katalogu obiektów).
Inne modyfikatory
Np. "160" może oznaczać prędkość 160km/h, przykładowo w "l-sts160-3d" albo "l-sts1-okk160", a "t" na końcu może oznaczać mocowanie w tunelu — "l+zwis1d-3dnt". Do słupa mogą być też dodane wskaźniki, np. We8a i We9a w "l-stb1-3kw8" albo W13 w "p-stb1-3k_w13".
Słup może również posiadać odgromnik — "p-stb1-3k_odgr" albo tabliczkę hektometrową — "p-stb1-3k_hms".
Sieć w tra/
Aby uporządkować kwestię kolejności parametrów oraz bardziej powiązać słupy z torami, utworzony został podkatalog scenery/tra/. Mocowania miały mieć standardowy origin (p2) (p3) (p4) oraz być wstawiane względem skrajni toru, a nie w powiązaniu z przęsłami. Jednak stworzyło to problemy na poziomie edycji w SCM (już rozwiązane) i nie rozwiązało kwestii składania zaawansowanych konstrukcji.
Parametry mocowań w RSF
Od czerwca 2022 pliki INC dla mocowań sieci zostały wzbogacone o dodatkowe parametry.
Dwie szerokości słupa
Dotyczy mocowań, których rozmiar prostopadły do torów zmienia się z wysokością. Główną szerokością jest szerokość używana do doklejenia wysięgnika po przeciwnej stronie do głównego wysięgnika (np. słup parasolowy). Jednak np. słupy betonowe z tra/ mają większą szerokość i trzeba ją uwzględnić przy sprawdzaniu skrajni. Słupy te mają również punkt wstawienia na boku, a nie w środku przekroju słupa. Dlatego trzeba im ustawić odpowiednio środek (kropka po lewej stronie) oraz zaznaczyć opcję, że przesunięcie do boku dotyczy szerokości dla skrajni, a nie dla mocowania. Z drugiej strony zerową skrajnię będą miały zwisy, których dolna krawędź kończy się powyżej drutu jezdnego.
Kotwa symetryczna
Flaga określa, że w razie potrzeby kotwa może być obrócona o 180° bez szkody dla wyglądu. W podstawowej wersji są osobne kotwy początkowe oraz końcowe, które muszą być dobierane odpowiednio do sytuacji. Dalsze prace nad regulacją sieci trakcyjnej pokażą, czy w ogóle rozdzielanie kotwienia na początkowe i końcowe jest do czegoś potrzebne.
Zakotwienia
Dla każdego rekordu (aktualnie jeden albo dwa) możliwe jest określenie, czy dane mocowanie jest zakotwieniem. Będzie to określało, czy dane mocowanie może się znaleźć jako początkowe albo końcowe na liście dwukierunkowej mocowań (sekcji naprężania). Używać tego będzie również wyszukiwarka błędów do wskazywania źle zakotwionych sekcji naprężania.
Konwencje w Rainsted
Dla plików SCM w Rainsted wprowadzane są pewne dodatkowe konwencje, powiązane z własnościami formatu RSF.
- Zaokrąglenie współrzędnych do 3 cyfr dziesiętnych. Dodawanie czwartej cyfry nie wnosi dodatkowej jakości do zawieszenia sieci, a niepotrzebnie wydłuża plik (jest wskazane dla współrzędnych torów, szczególnie dla ultra krótkich).
- Ustawienie przęseł ze wzrostem kilometrażu. W odróżnieniu od torów, dla których zwrot może mieć znaczenie, przęsła sieci mogą mieć zamieniane końce i póki co nie ma to na nic wpływu. W związku z formatem RSF wskazane jest, aby na jedno przęsło przypadło jedno mocowanie, przez to przęsła nie powinny się spotykać początkami ani końcami. Dla porządku zalecane jest, aby początek przęsła był na mniejszym kilometrażu, a koniec na większym. Dla stacji węzłowej wiążący jest kilometraż linii o niższym numerze, a ewentualna zmiana kierunku następuje na pierwszym naprężaniu za semaforem wjazdowym.
- Wpis mocowania przed przęsłem. W taki sposób są eksportowane mocowania z pliku RSF. Zdarzają się pliki SCM z siecią trakcyjną, gdzie mocowania są w oddzielnym bloku niż przęsła. Powiązanie mocowań z przęsłami ułatwia też ręczną edycję edytorem tekstowym.
- Sortowanie wpisów ze wzrostem kilometrażu. Nie jest wymagane, ale może ułatwić ręczną edycję.
Regulacja sieci trakcyjnej
Póki co (połowa 2022) modele mocowań sieci trakcyjnej nie mają opcji regulacji, pozwalających skorygować skrajnię dopasować wysięgnik do bramki, albo w elegancki sposób utworzyć słup parasolowy (na jednym słupie wysięgniki dla sąsiednich torów).
Mechanizm regulacji został wprowadzony w edytorze RSF około 2009 roku (przy okazji eksportu sieci do ATS), jednak z braku odpowiednich modeli nie został on rozwinięty do postaci użytkowej.
Regulacja w poziomie
Obejmuje zwiększenie albo zmniejszenie odległości mocowania od punktu wstawienia słupa. Potrzebna na łukach z przechyłką oraz na bramkach, gdzie pionowy element mocujący może kolidować z pantografem.
Regulacja w pionie
Potrzebna przede wszystkim dla bramek trakcyjnych, gdzie sieć może być zawieszona na różnych wysokościach. W mniejszym stopniu dla słupów z wysięgnikami, gdzie na odcinkach z obniżoną siecią obniżenie nie powinno się sprowadzać do "głębszego wkopania słupów".
Funkcjonalność w edytorze SCM
Edytor SCM posiada operację zerowania parametrów regulacji, gdzie wcześniej jeden z tych parametrów był przeznaczony do zapisania wysokości liny nośnej (co przestało być potrzebne po wprowadzeniu katalogu obiektów). Niektóre starsze pliki SCM mogą mieć wpisaną wysokość liny nośnej, co po wprowadzeniu regulacji będzie prowadziło do błędów.
