Wersja/20.2.148

Wersja 20.2.148.15459 została opublikowana w dniu 2020-02-27. Większość zmian była związana z pracami nad usprawnieniem scenerii "Linia 139".

Zobacz też zmiany w poprzedniej wersji 147.

Zmiany w edytorze RSF

Domyślna nazwa pliku w eksporcie do MaSzyny

Dotychczas nazwa pliku w oknie eksportowania nie zawsze się ustawiała sensownie. Czasem było to scenery\EXPORT.SCN, a czasem się domyślnie robiła pusta nazwa. Obecnie jest to uporządkowane, a sugerowana nazwa eksportowania jest tworzona z nazwy pliku RSF. Przy okazji zmiana pliku RSF nie powinna już powodować wyskakujących błędów.

Zablokowane włączanie parametrów łuku

Po wybraniu kolorowania torów zależnego od parametrów (np. typ podsypki, odcinki izolowane, środowisko) wybranie warstwy torów włączało parametry łuków, których wyświetlanie i wybieranie jest przy takim kolorowaniu zbędne. Obecnie parametry łuków włączą się tylko w trzech podstawowych trybach kolorowania (kolory warstw, kolory dla map i pokazywanie grup).

Aktualizacja kodu komórki w unikalnych nazwach

Może się zdarzyć, że unikalne nazwy zostaną utworzone przed ustawieniem kodów komórek. W takim przypadku powstanie wiele nazw rozpoczynających się ciągiem "aaa_". Jeżeli komórki zostaną ustawione później, to teraz ustalanie unikalnych nazw poprawi te nazwy tak, żeby na początku był kod komórki. Również przy zmianie zasięgu komórki tory i drogi, które znajdą się na obszarze innej komórki, będą miały zmienioną nazwę (z uwzględnieniem unikalności w tej komórce). Jeśli człon nazwy po pierwszym znaku podkreślenia ze zmienionym przedrostkiem utworzy unikalną nazwę w tej komórce, nie zostanie on zmieniony. Tymczasowo z algorytmu zostały wyłączone rozjazdy (mające w nazwie cyfrę po pierwszym znaku podkreślenia). W założeniach nazewnictwa nazwy rozjazdów oraz istotnych odcinków (np. przy W4 i semaforach) powinny być rozpoczynane od wielkiej litery. Algorytm modyfikuje tylko nazwy zaczynające się od małej litery — nazwy takie są uważane za ustawione automatycznie.

Wyłączone odwracanie parametrów łuku

Jakiś czas temu zostało ustalone, że obiekt parametrów łuku pozycjonuje się w taki sposób, że łuk nim objęty zawsze skręca w lewo. W związku z tym wyłączone zostało odwracanie (zamiana końców) w zakresie dotyczącym parametrów łuku. Przypadkowe wykonanie tej operacji mogło prowadzić do błędów.

Odwracanie kierunku niwelety

Może się zdarzyć tak, że jest potrzeba ułożenia niwelety, a nie ma wiedzy o kierunku naliczenia kilometrażu, albo na przestrzeni lat zmienił się kierunek pikietażu jakiegoś odcinka. W efekcie mamy niweletę, która jest ułożona w przeciwnym kierunku niż jest to potrzebne. Zawsze można usunąć elementy niwelety i ułożyć ją ponownie, jednak traci się w ten sposób wykonaną pracę (profil pionowy, przekroje poprzeczne). Obecnie do menu Niweleta została dodana operacja, której celem jest odwrócenie gotowej już niwelety, wraz z przeliczeniem parametrów w powiązanych z nią obiektach. Pierwsza i ostatnia poprzeczka odwracanej niwelety muszą mieć blokadę XY. Jeśli na niwelecie znajdują się poprzeczki ze słupkami hektometrowymi, to zakłada się, że zostaną one w tych samych miejscach — kilometraż pierwszej i ostatniej poprzeczki (z blokadami XY) muszą być zbliżone do wielokrotności 50m, a odległość pomiędzy nimi powinna być wielokrotnością 100m. Ewentualnie można tymczasowo usunąć słupki z poprzeczek, a następnie po przeliczeniu dodać nowe poprzeczki co 100m z nowymi słupkami (przeliczone poprzeczki otrzymają nieokrągły kilometraż). Uwzględnione obecnie przeliczenia:

• zmiana kilometrażu na poprzeczkach,
• zamiana P[0] z P[3] oraz profilu na poprzeczkach,
• odwrócenie odcinków niwelety,
• zmiana znaku kilometrażu torów i dróg przyklejonych do niwelety (odcinki te nie są odwracane),
• przeliczenie kilometrażu i zmiana znaku odległości w bok obiektów przyklejonych do torów powiązanych z niweletą.

Nie są wykonywane (trzeba to wykonać ręcznie):

• przyklejenie odpowiednich odcinków niwelety do poprzeczek XY,
• zmiana blokady początku naliczenia kilometrażu w odcinkach niwelety.

Ponieważ odwracanie niwelety jest skomplikowanym procesem, który może wytwarzać trudne do znalezienia błędy, należy zachować wszelką ostrożność. Przed wykonaniem operacji odwracania ustawić odpowiednio skrajne poprzeczki, przeliczyć długość niwelety i zapisać plik, aby w razie błędu można było wrócić do poprzedniego stanu. Po odwróceniu niwelety poprawić topologię (przypisanie odcinków niwelety po przeciwnej stronie poprzeczek z blokadą XY), przeliczyć długość oraz wysokość torów. W razie błędnego działania można próbować zdjąć blokadę kilometrażu z poprzeczek posiadających słupki oraz ustawiających wysokość. Przydatne może być też uruchomienie drugi raz Rainsted, wczytanie tam pliku sprzed odwrócenia i porównywanie np. pozycji poprzeczek oraz profilu pionowego.

Uzupełnianie ustawienia napędu dla rozjazdów

W związku z planem wprowadzenia weryfikacji kolizji napędu z torem obok, istnieje potrzeba jawnego podania typu napędu dla rozjazdu (w zasadzie strony jego umieszczenia). Do menu Operacje dodana została operacja skopiowania napędu z zaznaczonego rozjazdu do wszystkich rozjazdów, które nie mają jawnie ustawionego napędu. Przy okazji sprawdzane jest, czy jest prawidłowy kod obiektu napędu w rozjazdach i jest to również poprawiane. Napędy nie są kopiowane do zwrotnic rozjazdu krzyżowego (długość 8.8m) — na tę okoliczność będzie musiało powstać osobne narzędzie. Prawdopodobnie dla zwrotnic w krzyżowym będzie trzeba umieszczać jakąś informację, że napęd ma sąsiednia zwrotnica. Kopiowanie odbywa się w ramach tej samej warstwy, tak więc np. napędy rozjazdów kolejowych nie zostaną przeniesione do torów tramwajowych (o ile są w osobnej warstwie).

Wyszukiwarka błędów: brak definicji napędu rozjazdu

W ramach porządkowania struktury RSF i plików MaSzyny (wstawianie napędu osobnym wpisem) wymagane jest obecnie jawne podanie napędu dla rozjazdu. Brak definicji napędu albo podpięcie nieodpowiedniego obiektu (zdarzało się podczas wprowadzania słupów podwójnych) jest pokazywane jako błąd. Aby nie poprawiać ręcznie wielu rozjazdów, można wybrać rozjazd z napędem i skopiować tam, gdzie brakuje (nie zadziała to dobrze dla napędów rozróżniających stronę rozjazdu, czyli z literą p/r albo l na początku nazwy pliku, dlatego lepiej użyć np. rainsted/-aut_p.inc). Tymczasowo pomijane są zwrotnice w rozjazdach krzyżowych — dla nich jest potrzebne bardziej zaawansowane rozwiązanie.

Wyszukiwarka błędów: kolizja napędu rozjazdu

Do wyszukiwarki błędów dodane zostało sprawdzanie, czy napęd rozjazdu nie koliduje z sąsiednim torem. Do definicji INC napędu można dodać zasięg zabudowy względem osi toru, domyślnie jest przyjmowane 2.5 (ręcznie można ustawić np. więcej dla EEA-5, mniej dla JEA-29 — nie jest to jeszcze domyślnie rozróżniane). Kolizje napędu z torem obok zdarzają się często przy rysowaniu torów, a znalezienie i naprawianie tego dotychczas było żmudne. Wyszukiwarka kolizji jest w trakcie testów i w razie wykrycia błędów będzie poprawiana w kolejnych wersjach.

Zliczanie obiektów

Do menu Plik dodana została operacja, która zapisuje liczby obiektów z podziałem na warstwy w pliku "stat.txt". Zliczanie obiektów jest też uruchomione w oknie konfiguracji warstw (gdzie można zmienić nazwę warstwy oraz ustawić kolory, aby się odróżniała). Dla obiektów będących trajektoriami jest również podana łączna długość (tory, drogi, rzeki, niwelety, ściany).

Zapis statystyk do pliku RSF

Co około pół godziny uruchamiane jest zliczanie obiektów w poszczególnych warstwach i zapisywane jako rekord w RSF. Pozwoli to śledzić postęp prac. Przydatne będzie raczej w nowo tworzonych plikach.

Ulepszone ustawianie komórek

Aby przyspieszyć ustawianie komórek można zamiast zaptaszać kwadrat na zakładce przytrzymać klawisz [Ctrl].

Zapis komórek do pliku tekstowego

W celu unifikacji komórek ustawionych przez różne osoby został dodany zapis komórek w formacie tekstowym. W każdej linii pliku jest zapisany kod komórki, sześć cyfr określających współrzędne (w kwadracie 1000×1000) oraz nazwa przyporządkowana do kodu. Plik można następnie posortować edytorem tekstowym (wg kodu komórki) i porównać z plikiem utworzonym z innej definicji (trzeba zamknąć Rainsted, podmienić plik z definicjami komórek i uruchomić zapis ponownie).

Wczytanie komórek z pliku tekstowego

Z analogicznego formatu, jak zapis, można wczytać definicje komórek. Przed ustawianiem sprawdzane jest, czy wszystkie ustawiane komórki są wolne (kod "AAA") — jeśli nie, zmiany nie zostaną wykonane. Nie jest to zbyt optymalny mechanizm łączenia definicji komórek, ale jest bardziej funkcjonalny od opracowanego wcześniej (nie był dostępny z poziomu użytkownika). Minusem jest konieczność dopilnowania, aby nie było konfliktu już ustawionych komórek z wczytywanymi, trzeba też przygotować plik edytorem tekstowym, kopiując odpowiednie linie z wyeksportowanego pliku. Na razie nie ma w planach ulepszenia w zakresie łączenia komórek, ewentualnie zostanie wprowadzone wysyłanie na serwer nowych definicji i wtedy serwer będzie decydował, czy może przyjąć i zintegrować nową definicję z istniejącymi.

Niektóre komórki w pliku PUWG1992.DEF są zdefiniowane jako zbyt małe (bok 2-3km), pełniły raczej funkcję, którą wkrótce przejmą obiekty zasięgu nazewnictwa. Podział na komórki miał na celu zarządzanie scenerią w pamięci symulatora: w pamięci miały być 3-4 najbliższe komórki, doczytywane w miarę potrzeby, a niepotrzebne miały być usuwane, przy czym stan pojazdów i sygnalizacji w niepotrzebnych komórkach miał być przechowywany przez serwer ruchu (lokalny albo zdalny).

Wczytanie zasięgów nazewnictwa

Z pliku gisdata\puwg1992.csv można wczytać informacje o zasięgu nazewnictwa. W odróżnieniu od edytora SCN nie są one osobną funkcjonalnością edytora, ale są dodawane do pliku RSF z kodem 0xA700 i wyświetlane jako obiekty z obrysem okrągłym. Wczytanie usuwa wszelkie dotychczasowe obiekty tego typu. Póki co nie są kontrolowane położenia względem dostępnych torów (odrzucanie zbyt odległych), będzie to optymalizowane w przyszłości. Nie da się też dodać takich obiektów bezpośrednio z edytora (można to obejść zmianą typu obiektu) ani wygenerować na podstawie zawartości pliku RSF — będzie to dopracowywane w przyszłości. Na początek głównym celem jest nadawanie automatycznych nazw dla W4, adekwatnie do obejmującego obiektu nazewnictwa, w dalszej kolejności uruchomione zostanie badanie zgodności przedrostków na poziomie wyszukiwarki błędów.

Ustawianie nazwy z zasięgu nazewnictwa

Przy kopiowaniu W4 na inny tor nazwa przystanku jest kopiowana z obiektu zasięgu nazewnictwa. Nie jest to jeszcze zoptymalizowane, bo wskaźniki W4 i W5 są w tej samej grupie, a nie są rozróżnione. Funkcjonalność testowana pomiędzy Milówką a Bielsko-Białą z zadowalającym rezultatem. Dalsze prace nad tym mechanizmem będą kontynuowane w miarę potrzeby.

Wyszukiwarka błędów: sygnalizatory bramkowe

Zostały zaostrzone reguły poprawności dla sygnalizatorów bramkowych. Przyklejenie do bramki badane jest dla nazw INC zawierających literę "H", ale obecnie również "bB" (pierwsze "b" to biała komora, a drugie "B" to wersja bramkowa mocowania głowicy). Dostępne w MaSzynie bramki sygnałowe zawierają kosze (mocowanie "B") o ustalonym z góry rozstawie, co ogranicza rozmieszczanie sygnalizatorów — zalecana jest wymiana na głowice z mocowaniem "H" (głowica z koszem, bramka bez koszy). Jednocześnie błąd jest zgłaszany, jeśli przyklejony do bramki sygnalizator nie ma "H" w nazwie pliku INC (czyli wszystkie sygnalizatory z mocowaniem "B" są uważane za błędne).

Usprawnione powielanie sygnalizacji

Kopiowanie obiektów sygnalizacji przy użyciu [Dodaj nowy] na zakładce Inne obecnie sprawdza, czy zaznaczony tor jest bliżej niż 100m od zaznaczonego obiektu sygnalizacji. Jeśli tak, nowy obiekt zostanie wstawiony w linii z zaznaczonym i nie zostanie przy tym aktywowane przestawianie kliknięciem w ekran edycyjny. Usprawnić to powinno wstawianie obiektów sygnalizacji w linii, w szczególności semaforów wjazdowych i wyjazdowych, wskaźników W4, W5, W6a, W13.

Eksport przechyłki z parametrów łuku

Jeśli łuk ma przypisany obiekt parametrów łuku, to zamiast przechyłki z danych toru (dokładność 0.1°, maksymalnie ±12.7°) wyliczana jest wartość z obiektu parametrów łuku (dokładność 0.001°).

Zmiany w starterze do MaSzyny

Edytor SCN: nadawanie nazw odcinkom

W edytorze SCN do menu Operacje została dodana opcja nadania nazw odcinkom, które mają nazwę "none". Jeśli zostało wykonane dowiązanie sygnalizatorów (co robi się automatycznie w trybie dla trasopisarzy), to odcinki z odczytem sygnalizatorów dostaną nazwy utworzone z nazwy sygnalizatora (jednak nie ustawia im to flagi modyfikacji i po zapisie nadal będzie "none", chyba że jakaś inna operacja ustawi flagę modyfikacji). Operacja ta nie dopisuje kodu komórki ani nie zmieni nazw dublujących się. Dopisanie kodu komórki będzie robić inna operacja, przeznaczeniem tej jest oznaczenie torów w pierwotnym pliku, aby po eksporcie do RSF móc odnaleźć odpowiedniki odcinków (przydatne szczególnie w przypadku punktowego korygowania plików SCM z edytora RSF — tak była przerabiana np. sceneria "Linia 61"). Nazwy dla torów są tworzone z litery "n" oraz kolejnych liczb, żeby się dało odróżnić od unikalnych nazw tworzonych edytorem RSF, rozpoczynanych od litery "t". Operacja jest wykonywana tylko na głównym wybranym pliku, także trzeba otworzyć odpowiedni SCM z torami.

Edytor SCN: dodanie kodów komórek do nazw

W edytorze SCN do menu Operacje została dodana opcja dodania kodów komórek do nazw torów nieposiadających podkreślenia oraz aktualizacji kodu komórki, jeśli jest niezgodna z definicją (kodem komórki są dwa albo trzy znaki przed podkreśleniem, jeśli znaków będzie więcej, nazwa nie zostanie zmieniona). Zmienione będą tylko nazwy zaczynające się małą literą. Kod komórki zostanie dodany do nazw rozpoczynających się cyfrą, a w przypadku rozjazdów przedrostek będzie z wielkiej litery. Operacja jest wykonywana tylko na głównym wybranym pliku, także trzeba otworzyć odpowiedni SCM z torami.

Jednocześnie w przypadku sygnalizatorów sprawdzane jest, czy posiadają podkreślenie w nazwie, a jeśli nie, zostanie dodany przedrostek z nazwą komórki, przy czym pierwsza litera będzie wielka (nie ma jeszcze mechanizmu pozwalającego ustalić wielkość pozostałych dwóch liter, np. dla "BBa" czy "CzD"; założenie jest, że wszelkie istotne dla sterowania obiekty mają nazwę z wielkiej litery, wielkość pozostałych liter jedynie poprawia czytelność).

Edytor SCN: zasięgi nazewnictwa

W związku z przeróbkami linii 139 zostało uruchomione ustawianie przedrostków przy pomocy pliku z definicjami zasięgu nazewnictwa. Rozwiązanie będzie jeszcze dopracowywane i docelowo również uruchomione w edytorze RSF. Obecnie można wczytać definicje z pliku nazwy.csv, w którym każda linijka określa jeden obszar w formie okręgu, a następnie drugą operacją wymusić ustawienie przedrostków rozjazdom, sygnalizatorom oraz eventom w torach (wiązanie sygnalizatorów). Przykładowa zawartość pliku:

Zyw=Żywiec,0,-17380,17350,1400
ZyB=Żywiec_Browar,0,-16875,15550,850
WgG=Węgierska_Górka,0,-12700,8925,1300
Mwk=Milówka,0,-10750,3550,1200

Pierwsza wartość określa przedrostek (skrót posterunku) oraz nazwę przystanku (dla W4). Kolejna wartość to numer wersji (tu 0) i dalsze wartości zależą od wersji. Dla wersji 0 są to współrzędne środka okręgu X i Z w scenerii oraz promień zasięgu nazewnictwa. Dla wersji 1 jest uwzględniane przesunięcie określone przez wpis //$g, bez powiązania z określeniem obszaru. Przykład:

Zyw=Żywiec,1,513380,201350,1400
ZyB=Żywiec_Browar,1,512875,199550,850
WgG=Węgierska_Górka,1,508700,192925,1300
Mwk=Milówka,1,506750,187550,1200

Docelowo kolejne wersje będą miały możliwość użycia różnych układów współrzędnych (np. WGS84), planowane jest też użycie innych kształtów niż okrąg. Przykład dla PUWG 1992 wraz z powiązaniem z tym obszarem:

Zyw=Żywiec,1992,513380,201350,1400
ZyB=Żywiec_Browar,1992,512875,199550,850
WgG=Węgierska_Górka,1992,508700,192925,1300
Mwk=Milówka,1992,506750,187550,1200

Oprócz pliku nazwy.csv, w pierwszej kolejności sprawdzane jest istnienie pliku o nazwie zgodnej z nazwą obszaru, w katalogu gisdata, dla PUWG 1992 będzie to gisdata\puwg1992.csv. Z tego samego pliku wczytywane są obiekty do edytora RSF.

Edytor SCN: ustawienie przedrostków wg zasięgów nazewnictwa

Operacja powinna być traktowana jako zgrubnie porządkująca, ponieważ nie sprawdza nakładania się obszarów (np. na terenie stacji może być tarcza ostrzegawcza sąsiedniego posterunku — takie sytuacje trzeba poprawiać ręcznie). Docelowo przedrostki zgodne z jednym zasięgiem nie powinny być zmieniane na inny, jeśli zasięgi się nakładają. Zmieniane są tylko nazwy zapisane z małej litery.

Edytor SCN: zerowanie wektorów kontrolnych w odcinkach prostych

Do menu Operacje zostało dane analizowanie wektorów kontrolnych odcinków i dla przypadków, gdy wskazują one punkty w 1/3 oraz 2/3 odcinka, zostają one wyzerowane (wpis odcinka jest oznaczany jako zmieniony). Usprawnia to dzielenie odcinków przy sygnalizatorach oraz eksport do RSF. We wcześniejszych wersjach operacja taka była wykonywana automatycznie przy wczytywaniu, co jednak wprowadzało zbyt wiele zamieszania podczas obracania scenerii Kaliska (zbyt wiele zmodyfikowanych wpisów na raz) i zostało z tego powodu wyłączone. Zerowanie wektorów kontrolnych nie jest wykonywane dla wpisów, które mają podany promień łuku pionowego (vradius) — chociaż z założenia ich wektory kontrolne nie powinny spełniać sprawdzanego warunku. Sprawdzany jest też promień podany we wpisie: musi mieć on wartość 0, albo bezwzględną większą od 100000 (może się zdarzyć, że krótki odcinek o dosyć dużym promieniu będzie miał wektory kontrolne zbliżone do właściwych dla odcinka prostego, ale zamiana na prosty nie będzie w tym przypadku wskazana).

Edytor SCN: ulepszone przyklejanie sygnalizacji

Dotychczas edytor SCN zawsze podłączał elementy sygnalizacji jako Event2 do toru. Wymagało to ewentualnego wcześniejszego odwrócenia odcinka albo podzielenia na dwa. Funkcjonalność była organizowana na szybko w celu ulepszenia ruchu na scenerii Drawinowo. W ramach prac nad linią 139 zostało uruchomione sprawdzanie, od której strony toru widoczny jest sygnał i zależnie od tego przypisywany jest Event1 albo Event2. Ustawienie również nadpisuje poprzednią wartość (wcześniej przypisanie było możliwe jedynie, gdy Event2 był wolny, co wiązało się z unikaniem nadpisania eventów misji — w przypadku linii 139 było wiele błędnych przypisań z powodu nieunikalnych nazw semaforów).

Przy okazji tarcze ostrzegawcze są przyklejane z eventem _sem_distinfo — ma to znaczenie wyłącznie porządkowe (np. na potrzeby eksportu do RSF), ponieważ takie przypisania nie są potrzebne dla sterowania ruchem. Niemniej przypisanie tarczy ostrzegawczej eventem przeznaczonym dla semafora skutkowało nieprawidłowym działaniem algorytmu wstawiania blokady liniowej.

Edytor SCN: ulepszony podział odcinków

Jeśli dzielony na dwa odcinek toru miał przypisany aktywny sygnał (semafor, tarcza manewrowa, wskaźnik W4), to bliższy temu sygnałowi odcinek otrzyma nazwę tego sygnału, o ile dzielony odcinek nie miał takiej nazwy wcześniej. Zalecane jest, aby takie sygnały były przypisane jako Event2, wtedy dzięki zgodności nazw będzie można ustawiać tabor na torze powiązanym z danym sygnałem. Funkcjonalność wprowadzona na potrzeby ulepszenia linii 139, gdzie często pomiędzy rozjazdami jest jeden długi odcinek toru z przypisanymi semaforami wyjazdowymi albo tarczami manewrowymi.

Edytor SCN: zaokrąglanie kilometrażu

Parametry we wpisach, definiowane pierwotnie jako długość odcinka, a nie używane przez EU07.EXE można zaokrąglić operacją z menu do 3 cyfr dziesiętnych. Eksport z RSF umieszcza tam kilometraż z trzeba cyframi dziesiętnymi (dokładność 1mm).

Eksport SCN do RSF wersja 3

Uruchomiona została trzecia wersja eksportu scenerii z formatu tekstowego do RSF. Wpisy są eksportowane z zachowaniem kolejności, póki co nie są eksportowane wpisy z plików dołączonych przez include. W odróżnieniu od wersji 2 eksportowane są również izolacje. Eksportowanie pozostałych obiektów będzie dopracowywane. Wersja 2 nie będzie już poprawiana i docelowo zostanie usunięta.

Edytor SCN: wykolejnice jak semafory

Wykolejnice są obecnie rysowane czerwoną kropką, pojawiają się na liście sygnałów i można je przypisać do torów. Rozwiązaniem dostępnym obecnie na poziomie MaSzyny jest nazwanie toru przy wykolejnicy taką samą nazwą, jak ma wykolejnica i wykonywanie na torze eventów jak dla zwrotnicy (eventy takie powinny zmieniać właściwości wykolejania przez tor, można też użyć toru typu turn, który potrafi się odłączyć od sąsiednich i podłączyć ponownie).

Edytor SCN: ulepszone wstawianie blokady liniowej

Po wstawieniu blokady liniowej jej nazwa zostanie wyświetlona w nagłówku okna. Ponadto wyszukiwanie semaforów wjazdowych będzie pomijać zwrotnice bocznic szlakowych, o ile ich nazwy zaczynają się od "LK" (dalej powinien być numer linii i po podkreślniku hektometr).

Zmiany w instalatorze dodatków

Nie są pobierane paczki składowe

Jeśli skrypt instalacyjny zawiera sekcję [SUBSET], która informuje o tym, że jakaś paczka została włączona w całości do większej paczki, to podczas instalacji paczki składowe nie będą pobierane (co dotychczas nie działało dobrze). Przykładowo, skrypt instalacyjny zmian w Linii 61 zawierał informację:

[ARCHIVES]
linia61-f1907.7z=5495945,C4EB7747,2019-08-15 20:51:18
linia61-190930.7z=673014,2BEE8F2D,2019-09-30 13:00:25
linia61-t1907.7z=2407425,80803CA5,2019-08-15 19:49:48

[SUBSET]
linia61-t1907.7z=linia61-t1907.7z

Plik linia61-t1907.7z zawiera model E3D terenu, który jest dosyć duży (blisko 50% objętości paczki linia61-f1907.7z). Jeśli ktoś regularnie pobierał wcześniejsze paczki, może jedynie nie mieć aktualnego pliku E3D oraz tych zawartych w paczce linia61-190930.7z. W takim przypadku powinny pobrać się tylko te dwie paczki, natomiast nie będzie potrzeby pobrania paczki linia61-f1907.7z. Jeśli jednak będzie brakowało pliku, który wskaże na konieczność pobrania paczki linia61-f1907.7z, to zapis w sekcji [SUBSET] sprawi, że nie będzie pobrana paczka linia61-t1907.7z, ponieważ jej zawartość jest już dołączona do paczki linia61-f1907.7z.

Inne

Poprawki generatora skryptów sterujących

• Wyszukiwanie przebiegów zostało ograniczone do 200. W przypadku błędów w blokadach liniowych wyszukiwanie przebiegów się zapętlało.
• Usunięte jest zapalanie semaforów dla przebiegów z przelotem. Są one i tak zamieniane na osobny wjazd i osobny wyjazd.
• Dla wjazdów generowany jest sygnał S13 zamiast S10 wszędzie (jest to nadal dalekie od potrzeb).

Są to raczej drobne zmiany, a wygenerowane skrypty nadal wymagają jeszcze ręcznych poprawek do prawidłowego działania.

---