Sceneria/Kaliska/Etap 2: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 14:09, 22 paź 2020

Cele etapu

Zerowanie wektorów kontrolnych

Dla odcinków prostych wektory kontrolne powinny być wyzerowane. Została dodana odpowiednia operacja do edytora SCN. Zerowanie wykonywane jest tylko wtedy, gdy zerowy jest promień (oraz zerowy vradius), a wektory kontrolne wskazują punkty w 1/3 i 2/3 odległości pomiędzy końcami. Zmiana dotyczyła około 1800 odcinków torów.

Trzy cyfry dziesiętne dla "długości odcinka"

Parametry we wpisach, definiowane pierwotnie jako długość odcinka, a nie używane przez EU07.EXE, można zaokrąglić operacją z menu do 3 cyfr dziesiętnych. Eksport z RSF umieszcza tam kilometraż z trzeba cyframi dziesiętnymi (dokładność 1mm).

Dopasowanie do map

Głównym celem etapu 2 jest częściowe i zgrubne dopasowanie do map. Wcześniejsze próby pokazały, że najlepiej dopasowanym odcinkiem są tory pomiędzy Zduńską Wolą a Łodzią, wymagają tylko przesunięcia i obrotu. W obecnym etapie zostaną wykonane dalsze próby, aby określić, czy lepiej będzie przesunąć i obrócić całość trasy, czy podzielić na obszary o różnych przekształceniach (jak dla linii 61), czy wprowadzić przemodelowanie określonych łuków (zmiana kąta i promienia), czy zastosować przeliczenie wg niwelet (jak planowane dla odcinka Lubliniec – Ozimek). W założeniu ma powstać algorytm przeliczający, którym będzie można przekształcić wszystkie pliki, jak również przyszłe wersje, otrzymując scenerię o nieuszkodzonej funkcjonalności. Samo przeliczenie scenerii może być już w kolejnym etapie, jeśli w obecnym okaże się ważniejsze uporządkowanie struktur (np. nadanie nazw odcinkom, normalizacja trójkątów, zaokrąglanie wartości we wpisach).

Przesunięcie o wektor

Najprostszą operacją do wykonania, po obróceniu o 180° w osi pionowej, jest przesunięcie całości o stały wektor. Założenie jest takie, aby po przesunięciu uzyskać jakiekolwiek dopasowanie do map w dowolnym miejscu, co pozwoliłoby dalsze prace prowadzić niezależnie w dwóch kierunkach. Bardziej zaawansowane przekształcenia (niż przesunięcie o wektor) wymagają przygotowania odpowiedniego narzędzia, które na chwilę obecną nie istnieje (przeliczenie linii 61 wymagało w następnej kolejności wielu pracochłonnych poprawek, bez których sceneria nie nadawała się do użytku, a jakość rezultatów nie była adekwatna do wykonanej pracy). Rozważane są 3 możliwe punkty styku.

Ostrów Wielkopolski

Mniej więcej pasują tory przed łukiem dochodzącym do linii 272. Różnica kątów w tym miejscu to około 5°.

Sieradz

Ustawienie łuków pomiędzy Sieradzem a Zduńską Wolą jest "zbliżone do rzeczywistego". Zaletą tego wariantu jest teoretyczna możliwość zgrubnego dopasowania dwóch punktów. Pozycjonowanie względem map: //$g PUWG1992 445 403. Trudno jest jednak wyznaczyć sensowne przesunięcie — przydałoby się zmienić kąt północnego łuku, odginając zewnętrzne "ramiona" scenerii na północ: część wschodnią należałoby obrócić o jakieś 22°, część zachodnią około 30°. Ponieważ zachodnia i tak nie będzie pasować do map "tak łatwo", można się ograniczyć do wschodniej i spasować możliwie najlepiej odcinek do Łodzi. W zasadzie w tym wariancie najlepiej by było obrócić i spasować tory pomiędzy Zduńską Wolą a Łodzią i wyznaczyć do korekty jeden łuk, od którego zachodnia część byłaby tylko przesunięta o wektor.

Łódź Kaliska

Dopasować można by południową część — okolice łącznicy 539. Różnica kątów w tym miejscu to około 5°.