Edytor/Przeliczanie obszarami
Przeliczanie obszarami służy do dostosowania do ortofotomapy scenerii, które pierwotnie nie były tworzone w oparciu o ortofotomapy. Dostosowanie do ortofotomapy daje możliwość wykorzystania danych geodezyjnych, takich jak numeryczny model terenu oraz bryły budynków CityGML.
Spis treści
Rozwój koncepcji przeliczania
W 2008 roku powstał edytor SCM, który pozwalał przesuwać wybrane fragmenty scenerii. Jednak scenerie często były podzielone na warstwy, zapisane w osobnych plikach. Tak więc dla każdego pliku osobno trzeba było utworzyć zaznaczenie, a następnie wykonać obrót i przesunięcie. Wymagało to pamiętania parametrów, a przy bardziej skomplikowanych przeliczeniach było bardzo uciążliwe.
W 2014 roku została przeliczona sceneria Manewrowo 3, następnie powstała koncepcja przeliczenia linii 61 od Stradomia do Lublińca. Przeliczenie kilkunastu obszarów dawało lepsze ułożenie torów, ale kompletnie demolowało otoczenie, które następnie trzeba było mozolnie poprawiać.
Z kolei przy próbie przeliczenia scenerii "Kaliska" w 2021 roku powstały mechanizmy skalowania, które zmniejszyły pracochłonność uzyskania przejezdności, przy minimalnym zaburzeniu pozostałych obiektów (sieć trakcyjna, otoczenie).
Skalowanie prostokątów i łuków
Pod koniec 2022 roku zostały dodane dwa kolejne mechanizmy, usprawniające przeliczenie. Na podstawie danych z edytora RSF można wygenerować granice obszarów (z obiektów parametrów łuku oraz ułożonych docelowych niwelet).
- Przenieść scenerię do RSF, dodać linie kierunkowe, a na łukach parametry łuków.
- Ułożyć linie kierunkowe dla docelowej niwelety (dla linii dwutorowej po jednym z torów).
- Wygenerować parametry przeliczenia (granice obszarów źródłowych i docelowych).
- Po przeliczeniu sprawdzić skalę niedokładności, ewentualnie skorygować parametry przeliczenia.
- Dla zachowania skosów rozjazdów (ewentualnie przeliczenia skosów) można wydzielić dodatkowe obszary, obejmujące głowice.
Parametry z torów
Aby wyliczyć parametry z torów, proste odcinki muszą być przypisane do linii kierunkowych, a na łukach muszą być dodane parametry łuków (z wyłączonymi przejściowymi, aby się nie psuły, przeliczać parametrów nie potrzeba, istotna jest jedynie topologia). W razie problematycznych układów torowych (zepsute rozjazdy krzyżowe, odbicie w bok na rozjeździe) można pominąć rozjazdy i zastąpić prostymi odcinkami, dodanymi jedynie na potrzeby ustalenia ścieżki toru. W przypadku łuków koszowych należy wstawić krótki odcinek prosty (np. na zachód od stacji Krzyż łuk R=770m ma być przeliczony na dwa łuki o promieniach 650m i 803m).
Parametry z niwelety
Na łukach należy wstawiać pojedyncze odcinki, inaczej wygeneruje się osobny zestaw dla każdego odcinka łuku. Jest to szczególnie istotne, gdy ułożenie niwelety pobrane zostało z UMP-pcPL, łuki są tam przybliżane ciągiem odcinków prostych.
Na odcinka prostych trasy można podzielić niweletę na więcej odcinków, aby na każdym z nich uzyskać inne skalowanie. Można w ten sposób skorygować głowice, a także przesunąć błędnie ustawione punkty orientacyjne (np. przejazdy, przepusty).
Składanie parametrów
Ustalając obszary przeliczenia należy złożyć ze sobą parametry obszarów pierwotnych oraz obszarów docelowych. Przydatne jest regularne sprawdzanie, czy dodane kolejne obszary przeliczają się prawidłowo.
Realizacje
Mydelniczka
Pierwszym większym przesuwaniem była stacja Mydelniczka na scenerii "Quark", w ramach pomysłu na stworzenie symulacji sieci kolejowej poprzez połączenie istniejących scenerii.
Manewrowo 3
Manewrowo zostało przesunięte i obrócone w trzech etapach, za pomocą funkcji przesunięcia i obrotu edytora SCM, do układu stacji Suwałki. W każdym etapie był przemieszczany inny obszar, który następnie był dopracowany edytorem RSF. Podział na etapy wynikał z niepewności co do rezultatów — po każdym etapie sceneria miała się nadawać do użytku, w razie gdyby prace nad kolejnym etapem utknęły.
Linia 61
Linia 351
Pierwsza została przeliczona stacja Krzyż, od razu metodą prostokątów i łuków, bez dopasowania obrotami i przesunięciami w edytorze SCM. Przeliczenie zostało dopasowane do południowej części stacji, natomiast północna musi być przeliczona osobno, ponieważ powstają zbyt duże zniekształcenia. Również osobnym obszarem przeliczenia muszą być okolice obrotnicy.